Enige opwinding.
Heusden-Zolder, nee, Sittard, nee, Margraten dus. Dit vanwege een dreigende zuidoostenwind. Ja mensen, we moeten flexibel zijn en vooral niet alles in beton gieten! Dat is nu en het zal in de toekomst niet anders worden. Voor de duiven maakt het niets uit. Zij zetten hun navigatieapparatuur op ‘naar huis’ en gaan. En als het helpt, wat is er tegen?
Je hebt vluchten waarbij het volgens de opgaven niet helemaal duidelijk is hoeveel wagens naar de losplaats rijden. Dat ligt dan aan het aantal duiven dat werkelijk aangeboden wordt. Piebe is daarin flexibel. Tijdens het ‘werkoverleg’ voor het ophalen zei Piebe tegen een van de chauffeurs dat als het in twee wagens kan, ga jij niet mee door. Het werden er toch 3.
Mijn chauffeur deze week Menno, verder stuurden Piebe en Frederik. Als speciale gast was mee Johan Kloetstra, vroeger Veenwouden. Hij is bij de NPO de opvolger van Frank Marinus , die met pensioen gaat. Johan ging mee om de sfeer de proeven en hij heeft geproefd. Aankomst in Margraten om 02.15. Onderweg reden we langs de erevelden van na de 2e wereldoorlog, zeer indrukwekkend!
Bij aankomst leek mij de losplaats niet geweldig, bij daglicht viel het mee, ruim genoeg.
De ochtendroutine. Oogjes open, proppen uit de oren, bril op en bellen of gebeld worden. Daarna volgt het worstelen om de slaapzak te verlaten, afdalen met behulp van een huishoudtrapje naar de begane grond. Veters vast en plassen. Dan onder de wagen een handvol water in het gezicht, tanden poetsen en we kunnen aan de dag beginnen. Van Raymond moesten we wachten vanwege nevel en te lage temperaturen. Bij ons was het mooi, maar fris inderdaad. Het water nog maar eens gecontroleerd, weinig animo. En toen was er koffie via Piebe’s fluitketel, die echt fluit en echte koffie van Frederik. Vervolgens kwam het bericht dat we om 09.30 konden lossen. Ondertussen kwamen een aantal belangstellenden langs, liefhebbers uit de buurt. Toen het altijd spannende moment. Johan mocht aftellen en wij deden de hendels. Gaan de deuren allemaal direct open? Nee dus. Dankzij snel reageren volgden die 2 enkele seconden later. Moet van de winter maar eens naar gekeken worden. Gaan ze direct weg? Ja, streep! Prachtig, weer een zucht van verlichting. Een duif bleef rondvliegen helaas. Rommel opruimen, weer koffie en om 11.15 konden we rijden, nadat we de losplaats afgesloten hadden op verzoek van de eigenaar. Onderweg prachtig weer en tijdens de stop bij Hoenderloo zagen we dat de meldingen elkaar snel opvolgden.
Het viel mij op dat, nadat de aankomsten elkaar eerst zeer snel opvolgden, de vaart eruit ging. Hoe kan dat, het was prachtig weer. Ok, de rui en de onervarenheid van de jongen, maar toch. Ik denk dat het ook te maken heeft met drinkgedrag. De nacht was koud en dan wordt er weinig gedronken, we constateren dat elke keer weer. Is het zwoel, dan is er veel animo. Een duif denkt niet: ik moet 250 km vliegen, dus drinken van te voren. Ik kan me voorstellen dat er duiven thuisgekomen zijn met veel dorst. Dat het snel warmer werd hielp ook niet echt. Een oplossing zie ik niet een, twee, drie.
Dit was de laatste rit 2025 voor mij, iedereen veel plezier op de laatste vlucht(en)!
