Na het ophalen verzamelen in Emmeloord. Weinig duiven, 3804 van 366 liefhebbers. Het overladen verliep snel en de anderen gingen na een half uur naar huis. Deze keer was Frederik de chauffeur. Een paar gedronken in de cabine van de truck en mooi op tijd naar bed. ’s Nachts beste buien. Op een gegeven moment stond de hele parkeerplaats blank. Gelukkig werd het tegen de morgen droog. Om half zeven koffie en zeven uur rijden. Onderweg 1 stop van drie kwartier. Deuren open, ventilatie uit en even door laten waaien. Dan ventilatie aan, deuren dicht en verder. Let op de volgorde! Onderweg prachtig weer. Om 17.00 reden we de losplaats op. Daar was Andre Vos net voor ons gearriveerd met de duiven van 10. Samen zo’n 7000 duiven. Mooie losplaats voor max 4 auto’s, helemaal geasfalteerd. Auto op de plaats, deuren open, ventilatie uit, een proefgoot met water, waterpas zetten en vullen. Veel animo voor het drinken. Wat later voeren, daar kom ik nog op terug. Als de beesten verzorgd zijn, zijn wij aan de beurt. Frederik neemt altijd babi pangang mee, dat gaat op de braadschotel. Ook Andre had zoiets, smullen geblazen!
Het terrein is in gebruik bij rijscholen, motors en auto’s, voortdurend was er voor ons wat te kijken.
Ook ouders met kinderen, die daar hun eerste rondjes reden. Even contact met het thuisfront en daar maakte men zich zorgen over de mogelijkheid tot lossen, de volgende dag. Wij deden een paar biertjes, water nogmaals gecontroleerd en naar bed.
De volgende morgen was het bij ons wat nevelig, vrijwel helemaal bewolkt en geen wind. Kortom dood weer! Nou ja, op de route was het nog veel minder, dus wachten. Zo nu en dan klaarde het bij ons wat op, maar het was geen duivenweer. Wat heen en weer gebeld, fotootjes gestuurd en rond 12/13 uur was het wel duidelijk, dat wordt niets. Een van ons is toen boodschappen gaan doen. Later in de middag de duiven gevoerd en vervolgens eten voor onszelf gehaald. Let weer op de volgorde!
’s Avonds zo nu en dan wat belangstellenden, handig om wat frans te oefenen. Maar weer op tijd naar bed.
Zondagmorgen prachtig weer, blauwe lucht, een paar wolkjes en een stevige westenwind. Wat ons betreft konden ze los. Helaas was laatste stuk van het parcours nog te nat. Dus wachten totdat de duiven, bijna thuis, niet in de achterste buien zouden vliegen. Dat is niet gelukt. Onze duiven bleken sneller dan de laatste buien. Dan de lossing om 11 uur. Alle oefenende motorrijders gingen op ons verzoek netjes aan de kant en de mobieltjes werden tevoorschijn gehaald. Na de fluit gingen de duiven in een streep naar het noorden. Toch zijn er altijd een paar die denken dat ze een retourtje hebben geboekt. Na enig praten zijn die ook vertrokken. Wij ruimden de boel op en om half 12 ging het huiswaarts. Een vlotte rit met mooi weer. Om half 10 was ik thuis, Frederik wat later.
Dan het voeren. ‘Er zit niets meer in de manden, ze zullen wel (weer) geen eten hebben gehad’ of ‘Moet je kijken wat een mais, ze gooien er maar wat in’, enz. We voeren transportvoer van de firma Backs, Matador. Daar zit een hoog percentage betrekkelijk kleine mais in, wat kleine erwtje en ander kleinvoer. Dus voer wat snel verteerd kan worden. Julie weten, bij 1 nacht mand wordt er niet gevoerd, ze komen alleen aan de water. Bij 2 nachten of meer wordt er 1 maal per dag gevoerd in de namiddag. In de lange lepels die we gebruiken kan ongeveer 500 gram. Dan is die vol met een kop er op. Dat doen we niet omdat dan alles ongeveer op 1 plaats komt te liggen. We doen 2x iets meer dan een halve en kunnen dan beter verdelen. Goed, 500 gram voor 25 duiven = 20 gram per duif, wij geven iets meer. Jullie geven thuis nog meer, maar wij hoeven de duiven niet op te voeren, dit is als een soort onderhoud. Ze moeten vliegen met in ieder geval een lege krop, toch? Nu hebben we volle manden, manden met een paar minder, echte restmanden, manden met doffers, manden met duivinnen. Jullie begrijpen, dat is nogal wat gevarieerd qua aantal. Dat betekent dat niet iedere duif evenveel krijgt! Kunnen we niets aan doen. Ook deze keer, na de lossing zagen we enkele manden waar nog voer in lag, vooral onderin en daar zitten, juist, de restmanden.
Hatty Roest.
